چگونه با خانواده همسر کنار بیاییم؟

برای داشتن ارتباطی خوب با خانواده‌ی همسر و حفظ روابط مسالمت آمیز خانوادگی قوانینی وجود دارد که خوب است بدانید:

خانواده‌ی همسرتان بخش مهمی از زندگی او هستند و همین یعنی اینکه آنها بخش مهمی از زندگی شما هم هستند. هیچکس نمی‌گوید ایجاد تعادل بین نیازهای خودتان و نیازهای دیگران کار ساده‌ایست، مخصوصا برآورده کردن توقعات یک خانواده‌ی کاملا جدید! اما می‌توانید یک هارمونی خانوادگی ایجاد کنید که ارزش تلاش‌های شما را هم داشته باشد.

چگونه با خانواده همسر کنار بیاییم؟

توصیه‌هایی در مورد ارتباط با خانواده‌ی همسر

اگر ازدواج کرده‌اید پس حتما می‌دانید که ساختن پل‌های ارتباطی و بازسازی روابط آسیب دیده اصلا کار راحتی نیست اما حتما این را هم می‌دانید که این ارتباط‌ها ارزشمندند. بازخوردی که از صرف وقت و تلاش برای بهبود روابط خانوادگی خود دریافت می‌کنید، برای همیشه در زندگی مشترک شما باقی خواهد ماند.

مشکل‌تان را با همسرتان حل کنید

رابطه‌ی موثر با خانواده‌ی همسرتان تماما از حل اختلافات احتمالی با همسرتان شروع می‌شود، یادتان باشد که باید همراه و در کنار هم باشید. هرگز همسرتان را در شرایطی قرار ندهید که مجبور شود بین شما و خانواده‌اش یکی را انتخاب کند. اگر چنین کاری بکنید، همسرتان را در مخمصه‌ای قرار می‌دهید که هرگز برطرف نخواهد شد. سعی کنید رابطه و پیوندی که همسر شما با خانواده‌اش دارد را درک کنید. اگر برای‌تان امکان دارد حتما از این رابطه حمایت کنید، حتی اگر والدین یا خواهر و برادر همسرتان صفت‌های بدی داشته باشند باز هم خانواده‌اش هستند.

حد و حدودها را مشخص کنید

دوست ندارید بچه‌های شما قبل از ناهار شکلات بخورند؟ دوست ندارید به خانواده‌ی همسرتان پولی قرض بدهید؟ بسیار خب، با همسرتان گفتگو کنید و با هم تصمیم بگیرید چه چیزی مهم است و چه چیزی اهمیت ندارد. مثلا قرار می‌گذارید که بچه‌ها هر زمان هر چیزی دل‌شان خواست می‌توانند بخورند. می‌توانید شرط بگذارید اگر کودک‌تان ده دقیقه قبل از شام بستنی خواست، اجازه دارد بخورد اما به این شرط که برای شام غذای کامل و سالمی بخورد. شما و همسرتان باید در این اصول با هم هماهنگ باشید.

اگر با هم مانند یک تیم عمل کنید، ارزش‌های خانوادگی‌تان معلوم خواهند بود و در اینصورت می‌توانید خانواده‌ی همسرتان را هم در جریان این ارزش‌ها و قوانین بگذارید. اصولی تعیین نکنید که نتوانید به آنها پایبند بمانید. فراموش نکنید که وضع قوانین مشخص باعث می‌شود آرامش بیشتری در خانواده داشته باشید و بهتر هم به نتیجه برسید، مخصوصا اگر پدر و مادر همسرتان روحیه‌ی مستبدانه‌ای هم داشته باشند.

قوانین و حدودی را که مشخص کرده‌اید با جدیت اجرا کنید

مثلا اگر دوست ندارید خانواده‌ی همسرتان در محل کارتان بدون اطلاع قبلی با شما ملاقات کنند این موضوع را به آنها بگویید که ترجیح می‌دهید قبل از اینکه تصمیم بگیرند سرزده به دیدارتان بیایند با شما تماس بگیرند. اگر این شرط شما را نادیده گرفتند، ملاقات‌شان نکنید.

اگر حرفی دارید خودتان مستقیما گفتگو کنید؛ بی‌واسطه!

سعی کنید حرف‌های‌تان را بدون واسطه و شخصا بیان کنید. از همسرتان نخواهید در مورد کاری که خواهرش انجام داده و باعث ناراحتی‌تان شده با او حرف بزند. خودتان مستقیما با خواهر همسرتان گفتگو کنید. اگر چیزی شما را آزرده کرده، در اولین فرصت ممکن در صدد رفع و رجوعش برآیید تا دلخوری‌ها مدت‌دار نشوند و به روابط آسیب نزنند.

توصیه‌هایی در مورد ارتباط با خانواده‌ی همسر

خودتان را بشناسید

این توصیه‌ای است که همیشه بوده و خواهد بود؛ خودتان و علاقه مندی‌های‌تان را بشناسید. هیچکس نمی‌تواند مجبورتان کند کاری را که دوست ندارید انجام دهید یا از چیزی که دوست دارید دست بکشید. فقط باید اول خودتان را خوب بشناسید و بدانید چه چیزهای شما را خوشحال یا ناراحت می‌کند.

توقعی از کسی نداشته باشید که می‌دانید در توانش نیست

کلیشه‌ها را کنار بگذارید و طرز فکرتان را با شرایط فعلی‌تان هماهنگ کنید. از آدمها آن چیزی را انتظار نداشته باشید که نمی‌توانند به شما بدهند.

یاد بگیرید که همیشه خونسردی و آرامش‌تان را حفظ کنید

شاید آدمی باشید که معمولا بی‌پروا و جسورانه حرف می‌زند و عادت دارد جواب هر کسی را فورا بدهد. اگر خواستار روابطی محترمانه و مناسب با خانواده‌ی همسرتان هستید پس باید بدانید که این ویژگی شما ممکن است به ضررتان تمام شود. سعی کنید خونسرد باشید و به خود بقبولانید که کل کل کردن یا حاضر جوابی، امتیازی به خصوصیات شما اضافه نمی‌کند.

عاقل و بالغ باشید

پدر و مادر شما باید شما را دوست داشته باشند اما پدر و مادر همسرتان مجبور نیستند شما را دوست داشته باشند! این حقیقت را بپذیرید که پدر و مادر همسرتان، پدر و مادر شما نیستند و همان ارزش‌ها و اصول را ندارند. سعی کنید آنها را «متفاوت» بدانید، نه «بهتر» یا «بدتر». بهتر است مسائل را از دید پدر و مادر همسرتان ببینید نه از دید خودتان. حتی اگر موافق هم نبودید مانند یک فرد بالغ و بزرگ رفتار کنید.

اختلاف سن در ازدواج از چه قدر به بالا بد است

تفاوت سنی عاملی است که در کنار تفاوت‌های اخلاقی، شخصیتی و ظاهری اختلافات زناشویی را تشدید می‌کند. آنچه در این میان اهمیت دارد، این است که اختلاف سنی زن و مرد نباید آنقدر زیاد باشد که در مسائل اساسی زندگی‌شان نظیر عقاید و ارزش‌ها، ارتباط با اقوام و دوستان، تفریحات و سرگرمی‌ها شکاف زیادی ایجاد کند؛ چرا که تفاوت فاحش نگرش در این حوزه‌ها باعث بروز اختلافات یا دلسردی‌هایی در زندگی زناشویی می شود.

اختلاف سن در ازدواج از چه قدر به بالا بد است؟

اختلاف سنی زیاد در کنار بلوغ فکری و پختگی پایین زوجین، می‌تواند باعث به وجود آمدن مشکلات جدی و مهم در رابطه شده، به رابطه زناشویی آسیب وارد کرده و آن را از مسیر اصلی خود دور کند.
فرقی نمی‌کند خانم باشید یا آقا، تفاوت سنی فاحش می‌تواند در ازدواج برای شما مشکل‌ساز شود. این چیزی است که عقل سلیم آن را تأید می کند، اما اختلاف سن از چه قدر به بالا بد است؟
هم‌سن بودن یا نبودن
تعریف تفاوت سن و پذیرش آن، کاملاً به فرهنگ و تربیت خانوادگی بستگی دارد. در مسئله ازدواج درصورت فراهم بودن نیازهای اساسی و شناخت متقابل، نمی‌توان فاصله سنی را از عوامل و عناصر اصلی دوام زندگی دانست. با این حال، هرچقدر فاصله و اختلاف سنی بین زن و مرد کمتر باشد آنها به درک بهتری از یکدیگر می رسند.
زن و مرد هرچقدر تناسب و سنخیت بیشتری داشته باشند، پیوند و ازدواج مستحکم تری خواهند داشت.
یکی از معیارهای انتخاب همسر هماهنگی و تناسب بین زوجین از نظر فاصله سنی است. به هر حال افرادی که در محدوده سنی نزدیک هم باشند، تجربه‌ها و خاطره‌های یکسانی دارند و پیش‌زمینه فرهنگی مشابهی برای درک کردن هم خواهند داشت. دختر و پسری که در سن ازدواج قرار دارند باید از نظر فکری در یک سطح قرار گیرند. تفاوت سن در فرهنگ ما اهمیت دارد، ولی میزان آن را  هیچ علم و منطقی با قاطعیت تخمین نزده است.
فاصله سنی زیاد در کدام سنین مخاطره بیشتری ایجاد می‌کند؟
بسته به اینکه زن و مرد در کدام دهه از زندگی‌شان به ازدواجی با فاصله سنی زیاد «بله» می‌گویند، میزان مخاطراتی که شکاف سنی ایجاد می‌‌کند، کم یا زیاد می‌شود. به طور کلی ازدواج در دوره نوجوانی و اوایل جوانی به دلیل اتخاذ تصمیم‌های هیجانی و عاطفی طرفین و احساسی عمل کردن آنها در امر انتخاب همسر، چه برای دختران و چه برای پسران جدای از اهمیت مبحث فاصله سنی، توصیه نمی‌شود.
به عبارت دیگر، شرایط و نکات حائز اهمیت در ازدواج دختری ۱۳ساله که ۱۱سال با همسرش اختلاف سنی دارد، کاملاً متفاوت از شرایط ازدواج دختری ۲۷ساله با مردی ۳۸ساله است. یقیناً تفاوت سنی زیاد در ازدواج‌هایی که طرفین، به خصوص دختر از نظر سنی به نوعی ثبات و پختگی عاطفی، هیجانی، شخصیتی، اخلاقی و جسمی رسیده باشد و بتواند روی خط ثابتی از مدیریت هیجانی حرکت کند، به مراتب خطرات کمتری را در پی دارد.
تفاوت سنی در ازدواج با اختلاف ده سال
در فرهنگ ایرانی همیشه رسم بوده مرد از همسرش از لحاظ سنی بزرگ‌تر باشد و از طرفی به دلیل نحوه شکل‌گیری شخصیت زن و مرد و تفاوت‌های رفتاری و بلوغی، همیشه بر این باور بوده‌اند که بزرگ‌تر بودن مرد توازن به وجود می‌آورد. اما اگر همین اختلاف سن بیشتر شود و در حدود ده سال یا بیشتر شود، ممکن است بروز اختلافاتی در زندگی زناشویی را به همراه داشته باشد. گفتنی است این اختلاف سن به خصوص در جوانان، بیشتر ممکن است اختلاف‌ساز باشد تا میانسالان یا افراد پیر. به عنوان مثال وقتی مردی هفتاد ساله با زنی پنجاه و پنج ساله ازدواج کند، اختلاف میان آنها کمتر خواهد بود نسبت به زمانی که دختری 20ساله با مردی 35ساله ازدواج کند. طبیعی است که دختر 20ساله هنوز در اوایل جوانی است و دغدغه‌ها و سطح فکرش با مردی که وارد میانسالی شده متفاوت است و گستره اختلاف میان آنها ممکن است بیشتر باشد.
معمولاً تفاوت سنی در ازدواج بیش از 10سال به مرور ممکن است باعث تغییر نقش‌ها شود. این تغییر نقش‌ها دو صورت کلی دارد. نقش استاد، شاگردی و نقش والد، فرزندی. همسرانی که از لحاظ سنی بزرگ‌تر هستند و این اختلاف بیش از ده سال است، ممکن است به دلیل تجارب بیشتر و رفتارهای محتاطانه نقش همسری‌شان کمرنگ شود و نقش‌های استادی و والدی جایگزین و پررنگ شود. احتمال بروز این مشکل برای زوجینی که تفاوت سنی کمتری دارند خیلی کم است.
وقتی خواستگارمان سنش با ما فاصله دارد
درنظر گرفتن توصیه‌های زیر می‌تواند به شما کمک کند درباره این مواردی که برای ازدواج پیش می‌آیند، راحت تر تصمیم بگیرید:
1- مجذوب تفاوت سنی نشوید
تعجب نکنید. این اتفاق واقعاً ممکن است برای شما هم بیفتد که مجذوب تفاوت‌های خودتان با نامزد بالقوه‌تان بشوید. شاید این را شنیده باشید که می‌گویند آدم‌های مخالف یکدیگر را جذب می‌کنند. این موضوع تا حدودی درست است. اگر شما از نامزد بالقوه‌تان خیلی کوچک‌تر باشید، ممکن است پختگی و رشدیافتگی و موفقیت‌های او، همچنین حمایت‌هایی که او می‌تواند از شما بکند، برایتان مجذوب کننده باشد.
از طرفی اگر از نامزد بالقوه‌تان خیلی بزرگ‌تر باشید، ممکن است مجذوب شادابی و جوانی او بشوید و این نکته را فراموش کنید که این موضوع می‌تواند در بلندمدت برایتان آزاردهنده شود. پژوهش‌های زیادی که روی شباهت یا تفاوت زوج‌ها صورت گرفته، نشان داده است برخلاف تصور عمومی، زوج‌هایی که از لحاظ متغیرهای گوناگون به هم شباهت بیشتری دارند، رضایت زناشویی‌شان هم بیشتر است.
2- از مواضع خودتان کوتاه نیایید
گاهی اوقات ممکن است احساس کنید به خاطر ازدواج با یک شخص خاص (در این جا کسی که فاصله سنی زیادی با شما دارد) حاضر هستید از نیازها و تمایلات خودتان بگذرید، اما وقتی جذابیت‌ها و اتفاقات هیجان‌انگیز ابتدای آشنایی بگذرند و شما در رابطه‌ای باشید که در آن برای به دست آوردن همسرتان از تمایلات خودتان گذشته‌اید، به مرور زمان احساس دلخوری و ناراحتی بیشتری خواهید کرد.

علل جیغ زدن کودک نوپا و روش صحیح برخورد با آن

جیغ زدن کودک نوپا

خیلی از پدر و مادر ها از رفتارهای جیغ زدن و قشقرق کردن کودک خردسال خود کلافه و خسته می شوند. رفتار های جیغ زدن کودکان نوپا گاه و بی گاه به دلایل مختلف طبیعی و معمولا گذراست. اما گاهی جیغ زدن کودکان نوپا به حدی زیاد می شود که کنترل آن برای خانواده مشکل می گردد. جالب است بدانید رابطه شما و نوع برخورد شما تا حد زیادی می تواند این رفتار کودکتان را کنترل کند. ممکن است نشانه هایی از بیش فعالی در کودکتان ببینید. اما بهتر است برای تشخیص به یک متخصص و مشاور کودک مراجعه نمایید.

دلیل و چگونگی برخورد با جیغ زدن کودکان

علت جیغ زدن کودکان زیر 2 سال

کودکان در سنین پایین به خصوص در سنینی که به مهارت های کلامی کافی نرسیده اند، رفتارهای جیغ و داد کردن و قشقرق راه انداختن را زیاد نشان می دهند. گاهی این جیغ زدن به نوعی به زبان کودک برای بیان خواسته هایش و جلب توجه تبدیل می شود که به تدریج برایش تبدیل به عادت می گردد. گاهی خانواده ها رفتارهای کودک را نشانه ای از بیش فعالی یا اختلالات دیگری چون اوتیسم می پندارند. در کل جیغ زدن کودکان می تواند علت های مختلفی داشته باشد که برخی از آن ها شامل موارد زیر است:

درخواست داشتن

کودکان زیر 2 سال که هنوز کلام به خوبی در آن ها شکل نگرفته است، خیلی اوقات برای نشان دادن نیازها و درخواست هایشان از زبان غیر کلامی مثل نشان دادن ایما و اشاره، صدا درآوردن و خیلی اوقات جیغ زدن استفاده می کنند. معمولا برای اصرار به داشتن چیزی بیشتر جیغ می زنند و خیلی اوقات با جیغ زدن به خواسته خود می رسند. درواقع هرچه والدین خواسته آن ها را در این مواقع بیشتر اجابت کنند، این رفتار تقویت می شود.

برای اولین بار با 18 هزار تومان صاحب بونسای شوید

کدوم ارز دیجیتال رو بخریم تا بیش از 500درصد سود کنیم؟ سریع ثبت نام کنید

جلب توجه

کودکان به خصوص در سنین پایین خیلی دنبال جلب توجه والدین هستند. خیلی از کودکان خردسال یاد می گیرند که با جیغ زدن می توانند سریع توجه پدر و مادر خود را جلب کنند. والدین خیلی اوقات ناخواسته با رفتارهایی این جیغ زدن را تقویت می کنند. مثلا سریع آن ها را در آغوش می گیرند، سعی می کنند با بازی و سرگرمی حواسشان را پرت کنند اما در واقع دارند به این رفتار پاداش می دهند. حتی توجه منفی والدین مثل دعوا کردن صدا کردن کودک و هر برخورد افراطی می تواند این رفتار را تقویت کند چون کودک از این طریق به توجه رسیده است.

عصبانیت

ناکام گذاشتن می تواند کودک را عصبانی کند. کودکان در این سن هنوز به راه های کلامی برای ابراز عصبانیت نرسیده اند و راه های کنترل هیجان و خشم را یاد نگرفته اند به همین دلیل تنها راه ممکن برایشان جیغ و داد کردن است.

درد جسمی

جیغ و داد کودک برخی مواقع به خاطر دردهایی است که حس می کند، مثل درد شکم و دل پیچه، یا درد هایی که در اثر ضربه دیدن در آن ها ایجاد شده است. خیلی اوقات این دردها برایشان مبهم است یا توانایی ابراز درد را ندارند.

جیغ زدن,علل جیغ زدن بچه ها,دلایل جیغ زدن کودکگاهی کودک از طریق جیغ زدن میخواهد به نوعی جلب توجه کند

راه های برخورد با جیغ زدن کودک

برای برخورد صحیح با جیغ و داد کودک باید علت آن را بشناسید و بر اساس آن برخورد صحیحی با آن داشته باشید. در نظر داشته باشید که با برخورد صحیح می توانید این رفتارها را کنترل و تعدیل کنید. برخی راه های برخورد با جیغ زدن کودک این موارد هستند: